ความหมายของคำว่า ' ขะน่อง, ขาน่อง '

ความหมายของคำว่า ' ขะน่อง, ขาน่อง '
ขะน่อง, ขาน่อง หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่องหรือกระหน่อง ก็เรียก.

ขะนาน
น. ทะนาน.
ขะเน็ด
น. เขน็ด.
ขะมอมขะแมม
ก. กระมอมกระแมม, มอมแมมมาก, เลอะเทอะ, เปื้อนเปรอะ,กระดํากระด่าง.
ขะมักเขม้น
[ขะมักขะเม่น, ขะหฺมักขะเม่น] ก. ตั้งใจทําอย่างรีบเร่งเพื่อให้แล้วเสร็จไป, ก้มหน้าก้มตาทํา, เขม้นขะมัก ก็ว่า.
ขะมุกขะมอม
ว. เปรอะเปื้อนมอซอ.
ขะแมซอ
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
ขะแมธม
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.